Amerikan Merkezi Haberalma Teşkilatı (CIA) tarafından yürütülen ve uzun yıllar gizli kalan Güneş Çizgisi Projesi (Sun Streak) kapsamında, mistik Ahit Sandığı ile ilgili çarpıcı bir iddia gün yüzüne çıktı.
Gizliliği 2000 yılında kaldırılan bir CIA belgesine göre, 5 Aralık 1988’de gerçekleştirilen bir “uzaktan görüntüleme” seansında, Ortadoğu’da saklandığı iddia edilen Ahit Sandığı’na ulaşıldığı öne sürüldü.
Uzaktan görüntüleme (remote viewing), medyum benzeri kişilerin bilinç dışı yöntemlerle uzak mesafedeki nesneleri tarif etmesi esasına dayanan deneysel bir tekniktir.
Söz konusu belgede, “32 numaralı izleyici” olarak tanımlanan kişi, Ahit Sandığı’nın bulunduğu alanı tanımlamış, “bir konteynerin içinde başka bir kutsal nesne” olduğunu söylemişti. Gözlemlerine göre bu nesne altın, gümüş ve ahşaptan yapılmış, şekli ise bir tabuta benziyordu.
Belgelerde, Ahit Sandığı’nın dört köşesinde serafim figürleri bulunduğu ve bir duvarda dizilmiş mumyaların görüldüğü iddia edildi.
Ayrıca bölgedeki yapılar arasında cami kubbelerini andıran mimari unsurların da yer aldığı belirtildi. Uzaktan izleyiciye göre Ahit Sandığı yer altında, karanlık ve nemli bir ortamda saklanıyordu.
“YALNIZCA YETKİLİ KİŞİLERCE AÇILABİLİR”
Belgelerde, “Bu nesne yalnızca yetkili kişilerce açılabilir. Merak ederek ya da zorla açmaya çalışanlar, bilinmeyen bir güç tarafından yok edilir” ifadeleri yer alıyor.
Steven Spielberg’in 1981 yapımı “Kutsal Hazine Avcıları” (Raiders of the Lost Ark) filmiyle yeniden popüler kültürde gündeme gelen Ahit Sandığı, Musevi ve Hristiyan inançlarına göre Tanrı’nın Musa’ya verdiği On Emir tabletlerini taşıdığına inanılan kutsal bir objedir.
CIA belgeleri sosyal medyada yeniden gündeme gelirken, projede görev alan ve uzaktan görüntülemenin öncülerinden biri olan emekli subay Joe McMoneagle, bu seansın gerçekliğine şüpheyle yaklaşıyor.
The New York Post’a konuşan McMoneagle, “Eğer birileri bu yöntemle Sandık’ın yerini tespit ettiğini söylüyorsa, bunu ispatlamalı. O nesne gerçekten bulunmadan bu iddiaların hiçbir anlamı yok” dedi.